شهرام مرد؟

تو عالم خودم نشسته بودم روی نیمکت کنار شوفاژ به گلدان شمعدانی کنار پنجره که روبروم بود نگاه میکردم
منتظر یک دوست تو مطب دکتر نشسته بودم خوشبختانه دکترم هنوز نیومده بود
دخترک منشی تمام اون مدت یا با خودکارش یه چیزایی مینوشت یا اینکه زیر چشمی زاغ من میزد
مدت کوتاهی نگذشته بود که صدای جیغ در اتاق بلند شد صداش وحشتناک بود انگار به دلم چنگ میزد یکدفعه سکوت داخل اتاق شکست.گویا سالها میشد که روغنکاری نشده
از پشت در پیرزن و پیرمردی خمیده وارد اتاق شدن. پیرزن چاق و نقلی در حالیکه کیف دستیش دور مچ دستش تلو تلو میخورد آروم آروم اومد نشست کنار من خودش رو ول کرد روی نیمکت مثل اینکه خستگی تمام عمرش با خودش آورده بود
پیرمرد عصای قهوه ای رنگش رو به زمین میکوبید تا خودش برسونه به میز منشی دکتر.در همین حال پیرزن نفسی از عمق وجودش کشید بعد دستش کرد توی کیف دستیش دو تا دفترچه درآورد داد به پیرمرد
پیرمرد در حالیکه از شدت لرزش دستاش چیزی نمانده بود تا دفترچه ها از دستش پرتاب بشه دفترچه ها رو گذاشت روی میز منشی
دخترک دفترچه ها رو گرفت کمی مکس کرد گفت:حاج آقا هر دوبا هم مریض شدین؟
پیرمرد: چه میشه کرد دخترم پیری دیگه
پیرزن پرید تو حرفاشون گفت: ننه نمیدونی که همه استخونام درد میکنه دکتر گفته تپش قلب دارم یه عالم برام قرص و ضماد نسخه کرده .الهی گرفتار پیر نشی ننه .خیر ببینی دخترم
کارش که تموم شد اومد نشست کنار پیرزن
تلویزیون داخل اتاق روشن بود یه آقایی داشت اخبار نطق میکرد
پیرمرد بد جوری نگاه میکرد. بعد از چند لحظه رو کرد به منشی گفت: ببخشید دخترم راست میگن شهرام مرده؟
دخترک اینبار داشت با روز نامه ها بازی میکرد یه دفعه به خودش اومد
شهرام؟ کدوم شهرام؟ شهرام دیگه کیه حاج آقا؟
پیرمرد آب دهانش قورت داد
شهرام دیگه همون رئیس جمهور اسرائیله
دخترک سرخ شد یکدفعه مثل بمب منفجر شد رفت پشت روزنامه شروع کرد کر کر خندیدن
من همینطوری مات مونده بودم
در حالیکه دخترک منشی خندش تموم شده بود و داشت چشماش پاک میکرد
پیرزن گفت: من از خدا هفتاد و چهار سال عمر گرفتم همه اینهااومدن و رفتن, شاه رفت, صدام رفت, خمینی ام اومد و رفت, شهرامم میره چه فرقی به حال ما میکنه ما همیشه همین بودیم, تازه بدتر میشه که بهتر نمیشه

پی نوشت
شخصی که به زور توانسته بود بعد یک عمر خوندن حقوق قضایی یک شغل قراردادی داخل یکی از بیدادگاههای رژیم پیدا کنه
میگفت:صبح یکی از روزایی که نشسته بودیم پشت میز درحال رسیدگی به کارهای عقب مونده بودیم یکی از کارمندهای قدیمی و مسن با یک جعبه شیرینی وارد اتاق شد
تعجب کردم پرسیدم فلانی چی شده؟خبریه؟حتما بازنشسته شدی؟یا کسی ازدواجی ....راست بگو چه خبره؟
گفت مگه خبر نداری نمیدونی که آریل شارون رفته تو کما
آه؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!واقعا که
اینجا چه خبره,این مردم از کجا اومدن